Relacja z wyjazdu do Grecji

Czas na relację z mojego wyjazdu do Grecji. Sam pomysł na wyjazd to zupełny przypadek, gdy nasi sąsiedzi pochwalili się wiosną , że jadą ze sprawdzonym wielokrotnie biurem podróży, mój mąż wiele się nie zastanawiając stwierdził, że jedziemy z nimi. I pojechaliśmy 🙂

Grecja przywitała nas pięknym słońcem, szafirowym morzem i plażą, długą i piaszczystą. Zamieszkaliśmy w apartamentach turystycznego miasteczka Nei Pori na Riwierze Olimpijskiej. Budynek stał przy nadmorskiej ulicy, która graniczyła z plażą. Widok z okna zapierał dech w piersi. Zaskoczyła mnie przepiękna roślinność w tej okolicy. Jak się później dowiedzieliśmy Grecy mają dostęp do …. darmowej wody do podlewania, tak, że rośliny podlewali przynajmniej 2 razy dziennie. W „naszym” ogrodzie rosła przepiękna juka (taka ze 3 metrowa chyba), były też limonki, klementynki, drzewka oliwne czy wspaniałe oleandry.

Jeśli myślicie, że przyjechałam do Grecji się opalać mylicie się. Nie lubię bezczynnie leżeć na plaży, muszę coś robić. Mąż się śmiał , ze w ciągu tych 10 greckich dni spędziliśmy na plaży więcej niż przez ostatnie kilkanaście lat. Tak, że od razu zaplanowaliśmy wykupienie paru wycieczek. Przy poprzedniej wizycie w Grecji (18 lat wcześniej) rozchorowała nam się córka, więc z większości wyjazdów musieliśmy zrezygnować. Ale tym razem chcieliśmy zdecydowanie to nadrobić. W naszych planach było odwiedzenie (po raz kolejny) symbolu Grecji czyli klasztorów  w Meteorach. Zrobiły na mnie kiedyś ogromne wrażenie, nie mogłam sobie odmówić zobaczenia ich po raz kolejny. Chcieliśmy też zobaczyć Ateny i wyjechać (o zgrozo!) na masyw Olimpu. Nie udało nam się tylko pojechać do Salonik, terminy kolidowały nam z innymi planami.

Wycieczka do Aten była na pierwszy rzut oka dość męcząca, bo musieliśmy przejechać ponad 400 km w jedna stronę. Ale warto było. Wyjechaliśmy o godzinie pierwszej w nocy. Był to bardzo dobry pomysł, na wschód słońca dojechaliśmy bowiem do portu Pireus, który graniczy z Atenami. A tuż po 7-mej rano byliśmy już w punkcie kulminacyjnym naszej wycieczki czyli pod Akropolem. Przy okazji ciekawostka od naszej przewodniczki Tasuli. Otóż najstarsza demokracja (czyli Grecja) dała prawa również zwierzętom. Dlatego w tym kraju można wszędzie zobaczyć choćby psy, które otrzymały „państwową wolność”. Mają obroże i są pod opieką państwa. Więc czemuby z tej wolności nie korzystać, choćby w parku pod starożytnym miastem.

Jeszcze przed otwarciem mogliśmy wejść na wzgórze Areopagity sąsiadujące z Akropolem i zobaczyć panoramę Aten we wschodzącym słońcu.

 

Weszliśmy na Akropol jako jedni z pierwszych odwiedzających. Było więc jeszcze bardzo mało ludzi, zdjęcia można było swobodnie robić i co chyba ważniejsze, było jeszcze jak na Grecje chłodno. A przecież Akropol jest zupełnie nie osłonięty przed prażącym słońcem. Króluje nad miastem. Sami zobaczcie co mogliśmy obejrzeć. Tuż po wejściu pierwszy widok, to wspaniały teatr, najstarszy na świecie Teatr Dionizosa, do dzisiaj czynny, obywają się w nim wielkie imprezy.

 

A tak wyglądało samo wejście w ten tajemniczy zakątek. Na zdjęcie załapał się nawet fotograf 🙂

 

I to co najważniejsze w tym miejscu, budowle które wznoszono w latach czterechsetnych przed naszą erą…

Po dwóch prawie godzinach wyszliśmy ze strefy zwiedzania i zaczęliśmy schodzić do centrum miasta. Tam też nie brakowało śladów historii. A Akropol cały czas zerkał na nas z góry.

Wieczorem gdy wróciliśmy do „siebie” morze i niebo przywitało nas pięknym obrazkiem.

Chciałam zmieścić relację z tego wyjazdu w jeden post, ale nie jest to możliwe. Byłby bardzo długi, źle by się go czytało. Dzisiaj podzieliłam się z Wami tylko wyjazdem do Aten. A i to sporo musiałam skrócić… Druga część już jest prawie napisana więc pojawi się w ciągu najbliższych dni.

Jeszcze może tylko parę ciekawostek okołofinansowo.

Ta która mnie najbardziej zaskoczyła to taka, że w naszej miejscowości nie było… ani jednego bankomatu (na szczęście był w miejscowości położonej obok: Platamonas),a w Atenach były na każdym rogu ulicy. Grecy po ubiegłorocznych problemach z bankami są im bowiem bardzo niechętni. W Polsce bankomaty dowozi się nawet na jakieś większe imprezy, a jak widać w Grecji można się bez nich obejść… Dodatkowo Grecy szczególnie Ci z mniejszych miejscowości są bardzo niechętni również kartom kredytowym, jeśli nie muszą to płatności nimi nie przyjmują, choć niektórzy terminale mają pochowane pod ladami. Nie chwalą się też naklejkami Visy czy Master Card’a jak nasi sprzedawcy.  Kraj unijny, trochę podobny, a jednak różne są nasze zachowania, czy potrzeby.

Zdjęcia: Janusz Różycki

 

Jeśli zaciekawiła Ci się moja historia proszę o komentarz bądź laika. Zapraszam też oczywiście na kolejną część. Będzie trochę o Grekach, trochę o górach.