Co jecie w pracy?

Poprzedni post na blogu był o jedzeniu. A mianowicie  o przetworach, temat mi się spodobał, więc dzisiaj zostanę nadal w  podobnym klimacie i zaproponuję Wam parę słów o tym co jemy w pracy.

Obserwuję u siebie w firmie parę różnych podejść do tego co jemy „przy biurku”. Część osób kupuje kanapki i sałatki od pani, która codziennie w okolicach 10tej nas odwiedza. Inni zamawiają obiad z pobliskiej, stosunkowo taniej stołówki. Jeszcze inni zamawiają chińskie, pizze, czy inne dania z pobliskiej restauracji. Część pracowników nosi ze sobą kanapki z domu, albo robi po drodze małe zakupy, typu serek i bułka, czy też jogurt i jakiś owoc, albo porcja sushi. Niektórzy też przynoszą z domu dania obiadowe, przez siebie przygotowane (no dobra, często przygotowane przez żonę bądź mamę) i mają je na parę dni. Ciekawe że nie jemy już tak często jak dawniej zupek chińskich zalewanych wrzątkiem. Parę lat temu było to bardzo popularne. Zupki królowały w każdej szufladzie biurka.

Szukałam wyników jakichś badań, żeby zobaczyć jak to jest dzisiaj, ewentualnie jak było to dawniej. Bo jednak to co się dzieje w mojej pracy nie koniecznie musi być  reprezentatywne. Nie specjalnie mi się to jednak udało. „Najnowsze” badania jakie znalazłam pochodzą z roku 2013… Zrobił je IPSOS na zlecenie Sodexo On-site Services.        Z badań tych można się dowiedzieć, że 32% z pracujących zjada w pracy jeden posiłek. I jemy przede wszystkim kanapki, owoce, jogurty i słodycze.  I tu zacytuję podsumowanie:„ Wyniki przeprowadzonego badania pokazują, że to co jemy w pracy najczęściej przygotowywane jest wcześniej w domu – taka postawa jest szczególnie charakterystyczna dla mieszkańców małych miast i osób powyżej 50 roku życia. Osoby, które jadają posiłki w restauracjach, stołówkach czy firmowych kantynach odwiedzają je średnio 1,6 razy w tygodniu. Zdecydowanie najczęściej wybierają domowy obiad – klasyczne drugie danie, na które wskazało 60% badanych. Chętnie sięgają także po zupę, pierogi i wszelkiego rodzaju sałatki (odpowiednio 29, 27 i 26% respondentów).” Badania trochę stare jak wspomniałam i mało konkretne. Niestety nie udało mi się znaleźć szczegółowych wyników.

Jak patrzę na zwyczaje w firmie, w której pracuję, czy o których słyszę od męża, to zgodzić się trzeba z tym, że sporą część jedzenia przynosimy z domu. U nas w firmie jest jednak spora część załogi, która codziennie zamawia jedzenie. Zapewne dużo zależy od tego gdzie znajduje się firma, czy są obok jakieś sklepy, czy restauracje, jakie są warunki do przechowywania, odgrzewania, czy po prostu przygotowywania posiłków. Jeśli na miejscu jest stołówka, to pewno też częściej z niej korzystamy. Sama jeszcze jakieś 10 lat temu, gdy siedziba naszej firmy była w sporym biurowcu ze stołówką, często z niej korzystałam. A może nawet bardzo często. W jeszcze wcześniejszej firmie schodziłam do barku tylko okazjonalnie. Potem przez parę lat donosili nam posiłki z firmy serwującej posiłki w samolotach. Coś się jednak w moim życiu zmieniło, zmieniłam sposób odżywiania i zaczęłam się zastanawiać co jem. A tego co jest w styropianowym opakowaniu nie potrafiłam rozebrać na czynniki pierwsze i zrezygnowałam z takiego jedzenia. Zdrowie to oczywiście jeden ze elementów tej decyzji. Drugi jest kwestią finansową, gdy kupowałam 3 porcje jedzenia dziennie (dla męża, córy i dla mnie…), w każdy dzień roboczy to było tego co najmniej 900 zł. Kwota ogromna w budżecie domowym. A to przecież nie było całodzienne wyżywienie.

A jak jest dzisiaj? Gdy ktoś kupuje sobie od pani Kanapki jedną albo dwie bułki to zapłaci 4-6 zł za jedną. Jedna bułka dziennie to miesięcznie 80-120 zł. A jeśli komuś jedna nie wystarczy to robi się z tego 160-240 zł. Ceny bułek mogą się znacznie różnić, w sklepach można spotkać bułki nawet za 10 zł… A wtedy to już mówimy o 400 zł za jedną bułkę dziennie… Inni koledzy zamawiają dania ze stołówki z pobliskiej firmy. Zupa kosztuje tam przeważnie 2 zł, a drugie danie 12 zł. Zakup takiego obiadu to co najmniej 280 zł (20 dni roboczych) na miesiąc.

Czy warto wydawać takie pieniądze codziennie? Ile kosztuje nas bułka z wędliną, kiedy zrobimy ją sobie sami?

Policzmy: bułka zwykła, bądź razowa (większa niż kajzerka)  0,80 - 1,20 zł

plaster dobrej wędliny (2 dag)                              0,60 - 0,80 zł

2 plastry pomidora, liść sałaty, masło                              0,2 zł

Daje nam to jakieś 1,60-2,20 zł.

Cena oczywiście w każdym rejonie Polski, czy w różnej porze roku, może być różna. Widać jednak, że jeśli pomyślelibyśmy wcześniej o przygotowaniu sobie śniadania do pracy to moglibyśmy zaoszczędzić od 48 do nawet 200 zł robiąc sobie samemu jedną bułkę codziennie.

Gdyby policzyć gotowanie obiadu w domu i porównać z tym kupowanym na mieście, nawet w tanich stołówkach różnica byłaby jeszcze większa. Trudno porównać ceny, kiedy każdy obiad może być inny. Dlatego zaczerpnęłam miesięczne wydatki na jedzenie z bloga jak oszczędzać pieniądze. Michał Iwuć w 2012 r. przeanalizował wydatki swojej 4 osobowej rodziny na jedzenie. Uznał, że wydają 2050-2200 miesięcznie. Wiem, że od tego czasu już trochę minęło. U nich w rodzinie, średnia na osobę to 512-550 zł. Spojrzałam też do Oszczędnickiej do podsumowania sierpnia 2016 – przy jej 3 osobowej rodzinie, choć może rocznego malucha nie będę tu liczyć, wydali na jedzenie  861,04 i jeszcze jedzenie na mieście 111,94 + 47,04 (śmieciowe jedzenie), co daje nam też średnią powyżej 510 zł. Przykład wzięłam świeży, trudno sprawdzić na ile reprezentatywny. Przyjmijmy więc może bezpiecznie, że wydatki na miesięczne wyżywienie to 600 zł na osobę. Na dzień mamy więc 20 zł. Czy przy takiej kwocie wystarczyłoby nam 6 zł na pozostałe posiłki i napoje, gdybyśmy kupili obiad za  14 zł? Jeszcze mniej zostanie gdy kupimy chińskie za 18 zł, a co dopiero gdy cena byłaby wyższa niż złotych 20. A gdy pracujemy w 2 osoby i mamy podobne zwyczaje jedzenia w pracy?  Kwotę pomnóżmy razy dwa. Pomyślcie ile wydajecie na przekąski do pracy – owoce, słodycze, chrupkie pieczywo itp.

Do mnie dotarło jakiś czas temu, że „kupowanie sobie czasu” przez jedzenie w pracy zamawianych potraw jest drogie, a nawet bardzo drogie. A do tego niezdrowe. Zmieniłam więc swoje przyzwyczajenia. Oczywiście nie rezygnując z przyjemności, powiedzmy 2 razy w miesiącu jedząc coś super na mieście. Nie zmienia to jednak faktu, że na jedzenie moja rodzina wydaje dużo i cały czas jest nad czym pracować. Kwestia wyboru zdrowego jedzenia, jednak droższego, niż śmieciowego (podoba mi się to określenie u Alicji z http://www.Oszczędnicka.pl).

Czy Ty też należysz do tych, którzy kupują sobie czas wydając pieniądze na często niesmaczne, drogie a do tego niezdrowe jedzenie? Podziel się proszę swoimi zwyczajami. Co dla Ciebie jest ważniejsze, zaoszczędzony czas, zdrowe jedzenie, czy też zaoszczędzone pieniądze? Trudno znaleźć tu kompromisowe rozwiązanie, coś będzie kosztem czegoś.